.JPG)
Op zondag 4 maart hadden we een boottocht gepland rond de plantages op de Suriname rivier en de Commewijne rivier. Deze uitstap hadden we speciaal gepland voor Kim haar ouders als verwelkoming te Suriname.
Tijdens de tocht stopten we bij 5 dorpen. Alle 5 helemaal anders.
Het eerste dorp had 1 hele lange ‘straat’. Er konden enkel fietsen en bromfietsen op rijden. Iedereen woonde langs die straat. Ook de suikerrietplantages bevonden zich allemaal langs de weg. Onderweg kwamen we een man tegen die ons wat informatie verleende. Hij was trots om ons dingen te kunnen bij brengen. Hij nodigde ons ook uit om naar zijn huis te komen en naar zijn zelfgekweekte wurgslangen te komen kijken.
Na 2 uren stappen kwamen we terug aan bij de boot. We vaarden verder richting Frederiksdorp. Daar was niet zo veel te beleven. Het was eerder een privé terrein voor rijke Nederlanders dus daar werden we snel buiten gebonjourd.
Na een half uurtje waren we dus al terug bij de boot.
We vaarden verder naar het derde dorp. Daar maakten we een wandeling maar hielden we even stop aan een toilet. We mochten binnen bij een winkeltje om eens te plassen. Kim ging als eerste maar kwam al snel terug naar buiten.
Probleem: er was al een bewoner op het toilet: een slang!
Toevallig was het ook de eerste keer dat deze mensen een slang in huis hadden.
Kent de Surinamer de betekenis van toevallig niet? Of trekken wij die dieren gewoon aan?
De slang wou het huisje niet direct verlaten dus gingen wij verder naar een ander toilet?
Verder was het wel een mooie wandeling door dit dorp.
Het vierde dorp: Mariënburg zullen we nooit vergeten.
Toen we uit de boot stapten was er helemaal niks te zien, enkel de grote baan. We stapten wat verder. Opeens stopte er een busje bij ons. Daar sprongen een aantal felgekleurde Hindoestanen uit. “Prettige Holi Paghwa” riepen ze en gooiden ook felgekleurd poeder over ons heen. Best wel grappig. Ze sprongen snel terug in de bus en reden verder.
Ook wij gingen verder. Daar zagen we al een andere groep op ons afkomen. We hoorden ook vrolijke muziek klinken. Eenmaal de groep bij ons was werden we opnieuw gedoopt. Deze keer ging men er niet zo snel over.
We hadden alle kleuren van de regenboog en kregen er een ‘aangenaam’ geurtje bij. Na een fotosessie trokken we terug naar de boot. Daar stond de bootjesman al lachend te wachten. “Ha ha, Holi Paghwa”.
Holi Paghwa is het Hindoestaanse nieuwjaarsfeest en dat wordt uitbundig gevierd rond deze periode.
Kleurrijk vaarden we verder naar ons laatste dorp. Nieuw Amsterdam. Daar zagen we enkele restanten uit den tijd van den oorlog.
Daar dronken we van verse kokosnoten. Heerlijk!!
Tijdens de tocht stopten we bij 5 dorpen. Alle 5 helemaal anders.
Het eerste dorp had 1 hele lange ‘straat’. Er konden enkel fietsen en bromfietsen op rijden. Iedereen woonde langs die straat. Ook de suikerrietplantages bevonden zich allemaal langs de weg. Onderweg kwamen we een man tegen die ons wat informatie verleende. Hij was trots om ons dingen te kunnen bij brengen. Hij nodigde ons ook uit om naar zijn huis te komen en naar zijn zelfgekweekte wurgslangen te komen kijken.
Na 2 uren stappen kwamen we terug aan bij de boot. We vaarden verder richting Frederiksdorp. Daar was niet zo veel te beleven. Het was eerder een privé terrein voor rijke Nederlanders dus daar werden we snel buiten gebonjourd.
Na een half uurtje waren we dus al terug bij de boot.
We vaarden verder naar het derde dorp. Daar maakten we een wandeling maar hielden we even stop aan een toilet. We mochten binnen bij een winkeltje om eens te plassen. Kim ging als eerste maar kwam al snel terug naar buiten.
Probleem: er was al een bewoner op het toilet: een slang!
Toevallig was het ook de eerste keer dat deze mensen een slang in huis hadden.
Kent de Surinamer de betekenis van toevallig niet? Of trekken wij die dieren gewoon aan?
De slang wou het huisje niet direct verlaten dus gingen wij verder naar een ander toilet?
Verder was het wel een mooie wandeling door dit dorp.
Het vierde dorp: Mariënburg zullen we nooit vergeten.
Toen we uit de boot stapten was er helemaal niks te zien, enkel de grote baan. We stapten wat verder. Opeens stopte er een busje bij ons. Daar sprongen een aantal felgekleurde Hindoestanen uit. “Prettige Holi Paghwa” riepen ze en gooiden ook felgekleurd poeder over ons heen. Best wel grappig. Ze sprongen snel terug in de bus en reden verder.
Ook wij gingen verder. Daar zagen we al een andere groep op ons afkomen. We hoorden ook vrolijke muziek klinken. Eenmaal de groep bij ons was werden we opnieuw gedoopt. Deze keer ging men er niet zo snel over.
We hadden alle kleuren van de regenboog en kregen er een ‘aangenaam’ geurtje bij. Na een fotosessie trokken we terug naar de boot. Daar stond de bootjesman al lachend te wachten. “Ha ha, Holi Paghwa”.
Holi Paghwa is het Hindoestaanse nieuwjaarsfeest en dat wordt uitbundig gevierd rond deze periode.
Kleurrijk vaarden we verder naar ons laatste dorp. Nieuw Amsterdam. Daar zagen we enkele restanten uit den tijd van den oorlog.
Daar dronken we van verse kokosnoten. Heerlijk!!
1 opmerking:
Sara & Joke,
Amaai, ik sta versteld van wat jullie allemaal doen voor de kindjes vooral. Als ik jullie uitstapverslagen lees, komen er weer herinneringen boven. Ik weet niet of jullie ook al op Stoelmanseiland waren (klein eilandje midden in een rivier).
Het begint de korten voor de andere Belgen uit Waarschoot; jullie krijgen dus volgende week gezelschap. Gisteren nog met Marjan en Benjamin ontbeten in Gent; Benjamin naar huis en Marjan en ik naar Ikea Brussel.
Een reactie posten