Enkele belevenissen

Maandagmorgen 05.55 tijd om op te staan.
Sara stond onder de douche toen Joke een schreeuw liet: “Ach een kakkerlak” snel de insectenkiller bij de hand genomen en spuiten maar. De kakkerlak kon geen kant meer uit. 5 minuten later ging Sara in haar kamer en kregen we het zelfde tafereel: “Ach een kakkerlak” Gelukkig was de insectenkiller al opgewarmd en was die kakkerlak ook snel ten dode opgeschreven.
Maandagmorgen was dus een gezellige morgen.

De avond was niet veel beter. We zaten gezellig voor te bereiden in de zetel toen er een muis onder mijn benen liep richting mijn rugzak.
We sprongen alle 4 recht in de zetel en belden Dennis. Hij kwam het even checken maar vond natuurlijk geen muis. Die was al lang weg.
Waarschijnlijk ook gewoon een bezoeker van de buren zeker!?

Dinsdagmorgen 06.55 uur.
Kim heeft zich rot geschrokken deze morgen. Er zat een reuze gekko in haar kleedkamer.
We hebben wel kleine gekko’s in ons huis zitten waar we nu al aan gewend zijn.
Vooral op Sara haar kamer is er een vaste bewoner. Deze dieren dienen om de muggen op te eten dus op zich niet erg. Maar die in Kim haar kleerkast was wel 4 keer zo groot. Even hard schrikken dus.

Dinsdagavond 18.00 uur.
De kinderen uit de straat komen aan ons hekken staan en vragen of ze met de fietsen van Sara mochten rijden. Die splinternieuwe fietsen moesten blijven staan maar we konden de kinderen wel met iets anders plezieren. Joke en Sara waren de weldoeners van de straat.
Een fles ijskoude limonade. De kinderen waren heel tevreden en genoten van de koude limonade.

Woensdagavond 20.00 uur.
Dennis kwam de huur innen. Hij gaf ons ook een les over het leven.
Hij is een echte weldoener en leeft super gezond. Hij leerde ons een yoga techniek om volledig tot rust te komen: 4 tellen inademen, 4 tellen inhouden en 4 tellen uitademen. “Heerlijk, nu kan ik er weer volledig tegenaan” zei hij.
Hij mocht direct zijn nieuwe energie gebruiken om achter de muis te hollen.
Marieke schreeuwde het ui: ‘E, een muis, een muis’.
Gelukkig stonden onze vallen al verspreid en liep het kleine muisje er op. We konden gerust in ons bed want de muis van gisteren was gevat.

Donderdagmorgen 06.40 uur.
“Piep, piep, piep, ….”
Sara dacht dat ik al iets aan het doen was op mijn kamer.
Toen ik naar buiten kwam hoorde ik het ook en keek richting ons was rek. “’t is geen waar hé, weer een muis”.
Zo vroeg op de ochtend moesten Sara en ik een muis trotseren. Gelukkig kleefde ze vast op de val en moesten we zelf niets doen. Het arme diertje leefde nog maar zelf durfden we er niet aankomen. We plaatsten er een bekken op en gingen ontbijten.
Heel gezellig met al dat gepiep op de achtergrond.
Vanavond moet Dennis langskomen om die muis te verwijderen.


Vrijdag, we zijn benieuwd met wat voor een dier we nu kennis mogen maken. Het is hier een echte beestenboel.
We houden jullie op de hoogte.