Zondagnacht viel het eerste slachtoffer in ons huisje. Sara werd ziek. De hele nacht braken, buikloop, braken, buikloop… Zo ging het een hele dag door.
’s Middags viel het tweede slachtoffer: Kim.’s Avonds voelde Joke zich ook geroepen om ziek te worden.
Omdat 3 slachtoffers nu wel wat te veel van het goede was belden we onze lieve huisbaas: Dennis. Die stond vliegensvlug aan onze deur.
Hij bracht ons naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis maar daar zat te veel volk. Daarom reed hij verder naar het Academisch Ziekenhuis.
Daar werden we 1 voor 1 onderzocht door een Filipijnse dokter. Hij is nog maar 3 jaar in Suriname. Jammer genoeg kon hij nog niet zo goed Nederlands maar oké.
We hadden volgens de dokter griep. Het rare aan de zaak is dat we alle drie andere medicatie kregen.
Onze huisbaas wilde voor de zekerheid ook ons bloed laten prikken. Gelukkig was er niks aan de hand.
Na twee uren een half in het ziekenhuis te vertoeven kwamen we moe thuis en kropen we onmiddellijk in ons bedje.
Dinsdag ging Marieke naar school want zij deed niet mee aan het ziek zijn. Om twaalf uur stopte er een auto voor ons huisje. Wie stapte eruit? Marieke. Ze was flauwgevallen in haar klas. Met als gevolg een heel grote buil op haar hoofd.
Joke en ik zijn dan samen met haar en Dennis terug naar de dokter gegaan. Zij moest bloed laten prikken en haar even laten onderzoeken. Gelukkig was dit een betere dokter dan de onze.
’s Avonds namen wij contact op met de andere Belgische meisjes die mee waren naar Danta Bai. Zij waren ook allemaal ziek. Hun dokter had gezegd dat het een voedselvergiftiging was.
Woensdag: Marieke moest ’s ochtends opnieuw naar de dokter. Voor de zekerheid liet Dennis ons ook nog eens controleren. Die dokter bevestigde ons vermoeden: een voedselvergiftiging. Nu vielen alle puzzelstukjes inéén.
Vandaag gaat het met iedereen al een stuk beter. Gelukkig maar!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Hey lieve meisjes, yo Sara! Vind het zalig zoals jullie verslag uitbrengen, zo blijven we op de hoogte. Enne, het ziet er heerlijk uit in Suriname, zelfs met een voedselvergiftiging ;) Blijf jullie amuseren !!
groetjes,
Carine
Helaba meiden!!
Leuk om jullie blog te volgen..
Ik herken zo jullie verhalen, amai!
k'wou dat ik er terug was.
Jullie hebben het goed getroffen bij die Dennis.. Voedselvergifiging: alle groentes goed wassen, goed kijken naar je vlees of visinkopen en veel water drinken..
Geniet daar enorm, voor je het weet is het voorbij..
Hebben jullie Errol al gezien?
Nog een dikke kus vanuit Gent,
Elise, met een beetje heimwee (switi Sranan)
hoi Sara en co. Mijn eerste antwoord blijkt niet te zijn aangekomen, dus een nieuwe poging.
Ben blij dat ik u of liever jullie nu even kan volgen. Gelukkig gaat alles goed met jullie en kunnen jullie nu een beetje genieten van de omgeving en de bevolking. Het zal wel een zeer leerrijke ervaring zijn die jullie voor de rest van jullie leven zullen mee dragen, een unieke ervaring die niet velen met jullie kunnen delen, dus zoveel mogelijk genieten en doen zodat je straks niet moet zeggen als wij daar waren hadden wij dit en dat ook nog moeten doen.
Groeten van de Pa van Sara.
Hallo Joke en co,jullie reisdagboek is top! Je zou zowaar zin krijgen in een reisje naar Suriname!misschien dat je ma en pa me wel willen mee smokkelen!
Groetjes Patricia(collega van je ma.)
Een reactie posten